Mijn Visie
See the able, not the label
Wij zijn ontdekkende wezens, kinderen zijn ontdekkende wezens.
Scholen zouden een omgeving kunnen zijn waarin kinderen spelend, onderzoekend en ontdekkend kunnen leren. Vrij van dwang, oordeel en afkeuring. Een omgeving die ervoor zorgen dat kinderen gevoelig, aandachtig en in verbondenheid leren leven. Dichtbij hun ware natuur blijven. Kinderen willen dingen ontdekken, verbanden leggen tussen dingen, hun eigen talenten leren ontdekken en ontwikkelen.
Kinderen zijn de toekomst!
We willen graag dat kinderen klaar zijn voor de toekomst. Maar wat is de toekomst? Welke competenties heb je in de toekomst nodig? We leven in een snel veranderende maatschappij. Eigenlijk weten we niet welke competenties nodig zullen zijn voor die toekomst.. Ik ben van mening dat we daarom ruimer moeten denken. Niet meer in hokjes en afdelingen.
Alle kinderen zijn gelijk en even talentvol.
Waarom waarderen we het ene talent wel en het andere talent niet?
Als kinderen talenten hebben die niet binnen onze hokjes passen, dan plaatsen we dat kind in een ander hokje, het kind krijgt een label, een plakkertje. Ondertussen zijn er veel hokjes bijgekomen en ontstaan er nog altijd nieuwe hokjes..
“Everybody is a genius. But if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life believing that it is stupid.”
Mijn droom,
Het bos van Onderwijsland
Werken in het onderwijs. Het is een prachtige taak al zeg ik het zelf. Toch merk ik dat er in het onderwijs wel het een en ander aan de hand is en op z’n kop staat.
Leerkrachten die staken voor een beter salaris en CAO, scholen die geen invallers kunnen krijgen als een leerkracht ziek is, lerarenopleidingen die elk jaar weer het aantal studenten zien afnemen, collega docenten die met burn-out klachten thuis zitten, leerlingen die zich niet meer gehoord voelen en ander gedrag laten zien..
Wat is er toch eigenlijk aan de hand?
Het lijkt wel of onderwijs land in brand staat. Het mooie bos wat onderwijs heet is letterlijk en figuurlijk aan het afbranden…
Wat zou het fijn zijn, wanneer het mooie onderwijs bos weer helemaal in takt is, up and running..
Alle kinderen lopen door dit mooie bos. Ze ontdekken en leren allemaal mooie dingen.
Ik stel me zo voor dat;
Elke boom in het onderwijsbos iets anders te bieden heeft. Van elke boom, struik, van elk dier in dit prachtige bos kun je iets anders, iets nieuws leren. De leerlingen lopen vrij door dit bos rond.
De ene leerling blijft bij de rozenstruik staan kijken en leren, de andere leerling ziet de Merel en is daar mee bezig, aan het leren, weer een andere leerling vergaart kennis bij de eikenboom en ga zo maar door.
De docenten lopen ook vrij door het bos. Ze komen leerlingen tegen die bij een boom staan en bieden de nodige ondersteuning bij het leerproces, waar die leerlingen bij de eikenboom aan toe is wat hij nodig heeft. En loopt dan weer verder naar een volgende leerlingen die bij de rozenstruik aan het leren is….
Iedereen geniet van dit prachtige bos.
Er is een ontspannen sfeer, iedereen leert wat hij aan kan en waar hij aan toe is. Docenten zijn vrij om in te vullen en in te spelen op de behoefte van de leerlingen. Wat een genot om in dit bos te zijn…
Hier kunnen leerlingen en leerkrachten talenten ontwikkelen, zichzelf zijn en leren.. Voel wat een rust dit geeft, wat een liefde voor dit prachtige vak en wat een ontspanning en tegelijkertijd een grote leerschool..
Wat is het dan toch heerlijk om in het onderwijs te werken….!
Dit is het onderwijs(proces) waar ik in geloof, waar ik voor sta..
Iedereen leert op zijn eigen niveau in zijn eigen tempo. Iedereen ontwikkeld zijn eigen talenten en aan het einde van de rit hebben de leerlingen geleerd wie ze zijn, waar ze voor staan en wat zij de wereld te bieden hebben met al hun ontwikkelde talenten.